سه عامل موثر بر ماشینکاری آلومینیوم

اولین عامل، فرآیند ماشین­کاری واقعی است. این موضوع شامل نوع تجهیزات، ابزارهای برش، سرعت برش، نرخ تغذیه و روان­کننده­های مورد­استفاده است.

عامل دوم، خود فلز است. من در مورد آلیاژ خاص آلومینیوم ، ریزساختار و یکنواختی خواص مکانیکی آن صحبت می­کنم. این ویژگی­هاییست که در داخل فلز وجود دارد که در مورد ثبات در ماشین­کاری اهمیت زیادی دارد.

پردازش مواد، عامل سوم است. این بخش شامل دانستن ماهیت شیمی آلیاژ و عملیات حرارتی، کنترل فرآیند اکستروژن، نسبت احیا و طراحی قالب و پرس مورداستفاده برای اکستروژن آلومینیوم است.

ویژگی­های تراشکاری در رتبه بندی قابلیت ماشین­کاری آلومینیوم براساس ویژگی­های تراشکاری است و دانستن آن برای مشخص­کردن شکل ابزار ضروری­ است. به دلیل حجم تراشه­های ایجاد شده هنگام ماشین کاری آلومینیوم، شکل تراشه­ها باید موردتوجه قرار گیرد.

به طور کلی، هنگام ماشین­کاری آلومینیوم، باید تراشه های کوچک،کوتاه و محکمی تولید کنید که با ابزارها تداخل نداشته­باشند و به سطح قطعه آسیب نرسانند.

• رده­ بندی A: تراشه‌­های بسیار کوچک، روکش سطحی عالی
• رده­ بندی B: تراشه­‌های منحنی یا آن­هایی که به راحتی شکسته می­شوند، روکش سطحی خوب
• رده­ بندی C: تراشه­‌های پیوسته، روکش سطح خوب
• رده ­بندی D: تراشه‌­های پیوسته، نتیجه رضایت بخش
• رده ­بندی E: تراشه­‌های بلند ، دشوار برای حفظ نتیجه نهایی

تراشه­‌های کوتاه­تر با آلیاژهای آلومینیوم سخت­‌تر و قوی­تر

به طور معمول، هرچه آلیاژ آلومینیوم سخت­تر و قوی­تر باشد، تراشه­ها کوتاه­تر هستند. این مسئله به این معنی است که آلومینیوم خالص و آلیاژهای نرم ساخته شده، تراشه­های بسیار طولانی تولید خواهند کرد. اگر قصد دارید چنین آلیاژهایی را ماشین­کاری کنید، باید اقدامات اصلاحی خاصی را از قبل انجام دهید؛مانند اضافه­کردن تراشه شکن به ابزارها.

آلیاژهای آلومینیوم که برای ماشین­کاری مناسب­تر هستند شامل عناصر آلیاژی با دمای ذوب پایین می­باشد. این کار به تشکیل تراشه­های بهتر و کوتاه­تر کمک می­کند.