تا کنون استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر به عنوان منبع الکتریسیته مورد استفاده در کارخانه های ذوب آلومینیوم، بهترین راه برای بهبود ردپای کربن آلومینیوم اولیهای به شمار میرفت که در کارخانههای ذوب استفاده میشد، اما این حذف نشر گازهای گلخانهای از تولید آلومینیوم است که ما را به کارخانه های ذوب با آلاینده صفر نزدیک می کند که از نظر ما امکان پذیر است.
تولید برق بزرگترین روش برای بهبود مشخصات پایداری آلومینیوم است، اما بهترین برای محیط زیست، ذوب آلومینیوم مبتنی بر برق آبی است. استفاده از زغال سنگ بدترین گزینه است که متاسفانه تاثیر مثبت قبلیها را از بین میبرد.
با این حال، هرکدام از روش ها می توانند بهبود پیدا کنند، زیرا همه این ذوبها فرآیند الکترولیز مشترکی دارند. مسلماً نشر مستقیم الکترولیز به طور متوسط تنها یک دهم آلایندههای ناشی از منبع انرژی است. با این حال تاثیرات آن قابل توجه است.
پس چگونه می توانیم آن را حذف کرده و به کارخانه ذوب آلومینیوم با آلایندگی صفر نزدیک شویم؟
استفاده از آندهای بی اثر و فرآیند کلرید آلومینیوم
اخیراً آندهای بی اثر دوباره طرفداران زیادی پیدا کردن. خیلی طعنه آمیز و برعکس است که حتی در حق ثبت اختراع اصلی هال برای فرآیند الکترولیز هال-هروولت در سال 1886 هم، ذکر شده که آندهای بی اثر معمولا میتوانند در مدت زمان نسبتاً کوتاهی در فرآیند قابل استفاده باشند؛ کما اینکه ثابت شده است این مدت زمان آنقدر ها هم «کوتاه» نیست.
اگرچه هنوز هم به عنوان یکی از گزینههای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از تولید در نظر گرفته می شود؛ این صنعت میلیاردها دلار برای تحقیق و توسعه و آزمایش آندهای بی اثر در دهههای گذشته هزینه کرده بدون اینکه به نتیجهای برسد.
یکی دیگر از فرآیندها، کلریدی است که در آن آلومینا به یک کلرید آلومینیوم تبدیل می شود و قادر است به راحتی توسط الکترولیز پردازش شود. کلرزنی به کربن نیاز دارد، اما کربن و کلر ممکن است در یک حلقه بسته بازیافت شوند.
فن آوریهای جدید از جمله استفاده از کربن زیستی و جذب دی اکسید کربن
فنآوری کربن زیستی و جذب دی کاسید کربن واضح ترین روش اجرایی شونده هستند. با این حال باید نسبت به این احتمال که ممکن است دیگر فناوریهای پیشگامانهای وجود داشته باشد که هنوز شناسایی نشده و میتوانند نشر مستقیم تولید آلومینیوم را کاهش داده و به ما در دستیابی به اهداف پایداری خود کمک کنند خوش بین باشیم.
جایگزین دیگر؛ استفاده از کربن زیستی در آندها یا جذب CO2 و استفاده از آن برای محصولات یا ذخیره ایمن آن است. مزیت این دو راه حل این است که هنوز هم می توان از روش ذوب های هال-هروولت در آن استفاده کرد.
همکاری بیشتر در صنعت آلومینیوم یک عامل کلیدی است
تا زمانی که راه حل مشخصی نداشته باشیم، صنعت آلومینیوم باید مسیرهای مختلفی را برای کاهش یا حذف انتشار مستقیم CO2 دنبال کند. ممکن است «راه حلی که برای همه مناسب باشد» وجود نداشته باشد و بسته به شرایط محلی هر کارخانه ذوب، راه حل های مختلفی وجود دارد.
ما به شدت از روند همکاری در صنعت آلومینیوم حمایت و آن را به همه پیشنهاد میکنم. توسعه فناوری آنقدر سریع است که در همه زمینه ها پیشرو بودن دشوار است و باید به یاد داشته باشیم که روشهای کاری رقبای اصلی ما هستند و همتایان ما کسانی هستند که در این صنعت با ما همکاری میکنند.
اگر بتوانیم فناوری و راهحلها را در کنار تامینکنندگان خوب توسعه دهیم، هزینههای آن کاهش یافته و اجرای آن تضمینی خواهد بود. به طوری که عامل رقابت در دنیای آلومینیوم این خواهد بود که چقدر در پیاده سازی و استفاده از این عناصر فناوری جدید برای تولید فلز کم کربن موفق هستیم.
کارخانههای آیندهی ذوب آلومینیوم، بدون آلایندگی
چقدر دیگر شاهد ظهور کارخانه ذوب آلومینیوم با آلایندگی صفر خواهیم بود؟ گفتن این امر دشوار است، اما احتمالاً به سالها تحقیق و به دنبال آن یک نمایشگر(معمولا تعداد انگشت شماری سلول تولیدی) و یک فرد با برنامهریزی مناسب نیاز است که در شرایط صنعتی کار کند و قبل از بقیه آمادگی مواجهه با این چالش را داشت و خطر این سرمایهگذاری تمام عیار را به جان بخرد.
به اطلاعات تخصصی بیشتری نیاز دارید؟
با ما تماس بگیرید تا درباره تولید محصولات آلومینیومی اطلاعات بیشتری کسب کنید.