اینکه بدانیم کدام ماده برای کدام چالش طراحی استفاده می‌شود، قبلا واضح بود. اما دیگر اینطور نیست.

یک مثال خوب از ‌این مسئله، همان چیزی است که امروزه در مورد ساختار بدنه در وسایل نقلیه مسافربری بزرگتر می‌بینیم – چیزی که آن را بدنه رنگ نشده می‌نامیم (مرحله‌ای در تولید خودرو که اجزای مختلف بدنه به هم متصل شده‌اند ولی هنوز رنگ آمیزی انجام نشده است) – که در آن ساختارهای فولادی ملایم متداول، با طیف وسیعی از طرح‌های مختلف ساخته شده از از فولاد، آلومینیوم، پلیمرهای تقویت شده با منیزیم و الیاف با استحکام بالا جایگزین می‌شوند.

در حالی که برخی از تولیدکنندگان به سمت گزینش ساختار بدنه تقریباً تمام آلومینیومی ‌رفته‌اند، شعار مدرن به کارگیری «مواد مناسب در جای مناسب» است.

و این مسئله می‌تواند حتی عمیق‌تر از آن هم بشود. زیرا پس از انتخاب و مهندسی مواد، اغلب باید به فرآیندهای مختلف تولید مواد نگاه کنید – و‌این فرآیندها می‌توانند خواص متفاوتی را به مواد بدهند. برای مثال، بسته به طراحی قطعه، قطعات آلومینیومی ‌را می‌توان با ریخته گری، اکسترود، فورج یا به صورت رول تهیه کرد.

‌

مواد ترکیبی در خودرو

استفاده از مواد مناسب در جای مناسب، به ‌این معنی است که سیستم‌های خودرویی با مواد مختلف ساخته می‌شوند. چالش مهندسی خودرو، ارائه یک طرح خودرو است که در آن،  مناسب‌ترین مواد را بتوان به همراه یکدیگر مورد استفاده قرار داد، بدون‌اینکه تفاوت‌های آنها باعث ایجاد مشکلات دیگری شود.

چالش‌های ناشی از استفاده از مواد ترکیبی عبارتند از:

• اتصال
• پوشش
• جلوگیری از خوردگی

‌

چالش‌های تولید در حوزه خودرو

علاوه بر‌این چالش‌های جدید برای مهندسان خودرو (که من‌ آنها را چالش‌های مثبت در نظر می‌گیرم) شما با چالش‌های دیگری نیز در تولید خودرو روبرو هستید. همانطور که در بالا به آن اشاره شد، افزایش تعداد مواد در سالن تولید، به معنای تغییر در فناوری‌های اتصال، جابجایی مواد و فرآیندهای ذخیره‌سازی است.

مجدداً با استفاده از مثال بدنه رنگ نشده، اتصال جوش نقطه‌ای مقاومتی پنل‌های فولادی ملایم با تلفیقی از تکنیک‌های اتصال سرد و گرم، از جمله لحیم کاری، جوش لیزری، چسب‌ها و اتصال مکانیکی، جایگزین می‌شود.

‌

‌‎

به اطلاعات تخصصی بیشتری نیاز دارید؟
با ما تماس بگیرید تا درباره‌ی راهکارهای خلاقانه در صنعت آلومینیوم اطلاعات بیشتری کسب کنید.